بررسی کارایی همزیستی قارچ های مایکوریزا با گیاه ذرت تحت شرایط تنش کم آبی و سطوح مختلف فسفر

امروزه کاربرد قارچ­های میکوریزی به منظور بهبود شرایط تغذیه­ای گیاه و افزایش مقاومت آن در برابر تنش­های محیطی از جمله کمبود آب قابل دسترس به طور گسترده­ای در کشورهای در حال توسعه مورد توجه قرار گرفته است. این قارچ­ها با مهیا نمودن شرایط لازم برای جذب بیشتر عناصر معدنی )به ویژه عناصر با تحرک اندک در خاک( و آب توسط گیاهان نقش موثری در پایداری اکوسیستم­های مختلف بر عهده دارند. در این تحقیق اثرات قارچ­های میکوریزی و سطوح مختلف کود شیمیایی فسفره بر عملکرد و جذب عناصر غذایی در سطوح مختلف آبیاری بر روی گیاه ذرت انجام گرفت. این آزمایش در طی دو سال زراعی بصورت طرح اسپلیت فاکتوریل، در قالب طرح بلوک­های کاملا تصادفی و با چهار تکرار انجام شد. سطوح مختلف آبیاری در سه سطح(a1, a2, a3) بر اساس سطح تبخیر از تشتک کلاس آ به ترتیب ۶۰ ، ۱۲۰و ۱۸۰ میلی­متر تبخیر در کرت­های اصلی و مقادیر مختلف فسفر در سه سطح (p1, p2, p3) به ترتیب صفر، 60 و 120 کیلوگرم در هکتار فسفر بر مبنی p2o5 و همچنین قارچ میکوریز در دو سطح عدم استفاده و استفاده ( اضافه کردن شش گرم مایه تلقیح قارچ زیر هر بذر) در کرت­های فرعی قرار گرفتند. نتایج این آزمایش نشان داد که اثرات تلقیح قارچ­های میکوریزی از نظر آماری بر روی صفات مورد بررسی مثبت و معنی­دار گردید. از میان اثر متقابل سه­گانه آبیاری / فسفر / قارچ­های میکوریزی، بالاترین عملکرد دانه (kg/h 5045) و وزن هزار دانه (p